تأثیر تجربی روغن پسته خوراکی بر محور هیپوفیز ـ گناد و تغییرات بافت بیضه در موش‌های صحرایی نر بالغ

چکیده زمینه و هدف: روغن پسته خوراکی دارای ترکیباتی است که از نظر شیمیایی از اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع تشکیل شده است. اسیدهای چرب اشباع می‌توانند باعث مهار عملکرد آنزیم 5-آلفا-ردوکتاز شده و اسیدهای چرب غیر اشباع باعث افزایش کلسترول بدن می‌شوند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر تجربی روغن پسته خوراکی بر محور هیپوفیز ـ گناد و تغییرات بافت بیضه در موش‌های صحرایی نر بالغ بود. روش‌ بررسی: در این مطالعه تجربی از 40 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار در 5 گروه هشت‌تایی استفاده شد. گروه کنترل که فقط آب و غذای استاندارد دریافت و گروه شم که آب مقطر(حلال) دریافت کرده بودند و گروه‌های تجربی دریافت کننده 1، 2 و 4 سی‌سی بر کیلوگرم وزن بدن روغن پسته که به صورت خوراکی و به مدت 28 روز به حیوانات داده شد. در پایان روز بیست و ‌هشتم از حیوانات خون‌گیری به عمل آمد و مقاطع بافتی تهیه شد. میزان هورمون‌های جنسی با روش رادیوایمونواسی اندازه گیری شدند. داده‌ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست تی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: مقادیر 2 و 4 سی‌سی بر کیلوگرم وزن بدن از روغن پسته خوراکی، افزایش معنی‌داری در میزان تستوسترون نسبت به گروه کنترل و شاهد را باعث ‌شدند(P<0/05). بررسی‌های بافت‌شناسی بیضه نشان داد که تراکم اسپرم‌ها در لوله‌های اسپرم‌ساز گروه‌های تجربی افزایش یافت(P<0/05). نتیجه‌گیری: روغن پسته خوراکی موجب افزایش تستوسترون و تراکم اسپرم لوله‌ای می‌شود که احتمالاً با وجود ترکیباتی مانند اسیدهای میریستیک و پالمیتیک که مهار کننده آنزیم 5-آلفا-ردوکتاز و افزاینده بیوسنتز 17- بتاهیدروکسی استروئید دهیدروژناز در پسته خوراکی هستند، مرتبط است. واژه‌های کلیدی: روغن پسته خوراکی، بیضه، گنادوتروپین، تستوسترون، موش صحرایی